7 نکته برای داشتن یک رندر معماری رئال + محتوای %100 کاربردی

7 نکته برای داشتن یک رندر معماری رئال (واقع‌گرایانه)

ساخت رندرهای نورپردازی شده و واقعی همیشه برای هنرمندانی که در حوزه شبیه‌سازی معماری و رندرینگ فعالیت می‌کنند مسئله‌ای مهم بوده است. خوشبختانه پیشرفت‌های اخیر در موتور رندرها و فناوری پردازش و نرم‌افزار های ارائه باعث شده است که نورآلیسم به تکنیکی آسان برای هنرمندان سه‌بعدی تبدیل شود.
در این مقاله قصد داریم نکاتی را به شما آموزش دهیم که به شما در دستیابی به سطح بالاتری از نورپردازی و تکنیک‌ها در رندرهای بعدی سه بعدی کمک می‌کند و باعث می‌شود یک رندر واقع‌گرایانه داشته باشید. با تهیه پکیج آموزش وی ری از سایت آپادمی میتوانید با آموزش موتور رندرهای وی ری و کرونا رندرهای رئال داشته باشید.

مقاله پیشنهادی: رندرینگ چیست؟

چگونه یک رندر رئال داشته باشیم؟

1. لبه‌های آبجکت‌ها و اشیا را گرد کنید.

یک راه ساده برای شروع داشتن رندری طبیعی، گرد کردن لبه‌های اشیا است. شاید این نکته ساده به نظر برسد اما بسیار تاثیرگذار است؛ جالب است بدانید حتی در بسیاری از رندرهای چشمگیر معماری هنوز از شکل‌های هندسی با لبه‌های تیز استفاده می‌کنند!

لبه‌های کاملاً تیز در زندگی واقعی وجود ندارند پس نباید در یک رندر واقع‌گرایانه نیز وجود داشته باشند. لبه‌های گرد، نحوه تأثیر نور و بازتاب بر روی یک شی را بهبود می‌بخشد و جلوه‌های طبیعی‌تر و نرم‌تری را به ارمغان می‌آورند، در نتیجه شما یک رندر رئال خواهید داشت.

تکنیک‌های مختلفی برای دستیابی به این هدف وجود دارد که متداول ترین حالت در تری‌دی‌مکس این است که لبه‌ها را با اصلاح کننده لبه (chamfer modifier) خم کنید. اگر از این تکنیک استفاده می کنید مطمئن شوید که: 

•   tension  را روی یک rounded chamfer (محدب) و روی 0.5 تنظیم کنید.
•   segments  ها را به اندازه کافی اضافه کنید.
•   زاویه حداقل را (در صورت لزوم) به only chamfer the necessary edges (فقط لبه های لازم) تغییر دهید
•   اگر گزینه صاف کردن پیش‌فرض باعث ایجاد مشکل می‌شود ، از "Smooth Chamfers Only" و "Smooth to Adjacent" استفاده کنید.

تکنیک دیگر اضافه کردن supporting edges (لبه های پشتیبانی) و turbosmooth modifier (اصلاح کننده توربو صاف) است. این گزینه باعث ایجاد لبه‌های گرد و در برخی موارد، نتیجه نیز واقعی‌تر می‌شود. البته به ندرت از این تکنیک استفاده می‌کنیم زیرا کمی زمانبرتر است، geometry (هندسه)  اضافی ایجاد می‌کند و در اکثر موارد تفاوت‌ ایجاد شده نیز ناچیز است.
اگر از این روش استفاده می‌کنید، یک chamfer modifier اصلاح کننده چمفر با تنظیم tension روی 1.0 را در نظر بگیرید زیرا بسیار سریع‌تر از ساخت دستی لبه‌ها است.
تکنیک نهایی گرد کردن لبه ها استفاده از یک material به جای  geometry است. این روش با افزودن بافت لبه (CoronaRoundEdges یا VrayEdgesTex) به شکاف برآمدگی material کار می‌کند و بسیار سریع است. اما از آنجا که geometry اضافی ایجاد نمی‌کند، لبه‌ها هنوز هم می‌توانند در نقاط متقاطع واضح به نظر برسند.

مقاله پیشنهادی: وی ری چیست؟

2.  سطوح را بدون عیب استفاده نکنید.

به سطوح واقعی اطراف خود نگاه کنید، قطعا متوجه گرد و غبار، لکه‌ها، خراش‌ها، خاک و عیوب مختلف می‌شوید. با این حال اکثر هنرمندان در رندر سه بعدی، material خود را بدون این عیب‌ها و جلوه‌ها ایجاد می‌کنند. وقتی از این نواقص در در زمینه صحنه استفاده می‌کنید رندر شما منطقی‌تر به نظر می‌رسد، همچنین می‌توانید از این هم فراتر رفته و جلوه های واقع‌گرایانه دیگری را نیز به رندر خود اضافه کنید تا رندری واقع گرایانه‌تر داشه باشید. به عنوان مثال، تغییراتی که در کف چوبی ناشی از سالها استفاده و تمیز کردن بوجود می‌آید، یا بافت اثر انگشت که بخاطر روغن باقی مانده روی تلفن هوشمند است را شبیه‌سازی کنید.
متداول ترین روش برای ایجاد این نواقص، استفاده از material’s gloss channel  (کانال براق کننده مواد) است. با این تکنیک می‌توانید کاملا واقعیت را تقلید کنید زیرا این تکنیک وضوح بازتاب نورها را در سراسر یک material بصورت طبیعی تغییر می‌دهد. 

یکی دیگر از راه‌های عالی برای ایجاد نواقص در یک material، شبیه‌سازی سایش لبه است. ساییدگی در لبه‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که جسمی در لبه‌هایش ساییدگی بیشتری نسبت به سطوح صاف داشته باشد و این باعث تفاوت در ظاهر شود. این تغییر ظاهر بیشتر در اثر خراش روی مواد رنگ شده ، صیقلی یا لاک زده ایجاد می‌شود که باعث از بین رفتن لایه اضافی و نمایان شدن مواد اولیه زیرین آن می‌شود.
با استفاده از material های لایه‌ای و ترکیبی از نقص‌ها و همچنین بافت‌های لبه (CoronaRoundEdges یا VrayEdgesTex) به عنوان mask (ماسک) ، می‌توان ساییدگی لبه را به صورت طبیعی و سه بعدی شبیه‌سازی کرد. به علاوه این تکنیک به شما امکان کنترل material مختلف و محل استفاده آنها را می‌دهد.

مقاله پیشنهادی: کرونا چیست؟

3.  کمی بی‌نظمی ایجاد کنید!

یکی از نقص‌های بسیاری از رندرهای سه‌بعدی این است که آنها بسیار کامل به نظر می‌رسند. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم کمی بی‌نظمی و تصادفی‌سازی را به صحنه خود اضافه کنید.
به این فکر کنید که دیدن کوسن‌ها روی مبلی که همه آنها کاملاً به یک اندازه از هم فاصله دارند، با یک شکل و حتی با همان چین و چروک، در واقعیت چقدر غیر معمول خواهد بود. این کار در فرآیند سه‌بعدی آسان است، اما در دنیای واقعی امکان پذیر نیست. مطمئن شوید که وقتی یک شی را تکرار می‌کنید دقیقا مانند قبلی نباشد، مثلا آن را بچرخانید یا مقیاس آن را بالا و پایین کنید. یک راه عالی برای تصادفی سازی اشیاء، استفاده از Neil Blevins’ SoulburnScripts است که transform Randomizer نیز نامیده می‌شود. این ابزار به شما امکان می‌دهد موقعیت، جهت و مقیاس هر تعداد از اجسام را به مقدار تصادفی تغییر دهید.

افزودن تنوع در آبجکت‌ها در مدل‌های سه‌بعدی می تواند کار را پیچیده‌تر کند، اما به همان اندازه نیز اهمیت دارد، مخصوصاً برای مدل‌های طبیعی و ارگانیک که در آنها هر شیء منحصر به فرد است. یک راه سریع و آسان برای انجام این کار، اضافه کردن نویز یا اصلاح کننده FFD است. در این روش حتی اصلاح بخشی از یک آبجکت باعث طبیعی ترو رئال‌تر به نظر رسیدن کل رندر می‌شود.
همچنین ناهماهنگی ظریف بین قسمت‌های مختلف از یک ماده، به ویژه در طبیعت بسیار رایج است، شما هیچ‌گاه یک چمنزار که همه جای آن دقیقا یک رنگ سبز باشد را در طبیعت نمی‌بینید؛ می‌توانید برای این کار از CoronaMultiMap (یا مشابه آن) برای تصادفی کردن رنگ و تغییر دادن بافت ها استفاده کنید یا اینکه بافت جدیدی را به نرم‌افزار اضافه کنید.

4.  از نحوه روشنایی و نورپردازی در دنیای واقعی تقلید کنید.

اگر می‌خواهید رندرهای نوری واقع گرایانه‌ای داشته باشید، بهتر است از نور محیط‌های واقعی تقلید کنید. یکی از بزرگترین مزایای رندر سه بعدی این است که نیازی نیست یک صحنه از نظر فیزیکی کاملا به همان شکل امکان پذیر باشد. اما نورپردازی کردن بر اساس واقعیت باعث می‌شود رندر برای بینندگان باورپذیرتر شود.

بهترین راه برای ایجاد یک روشنایی دقیق به صورت سه‌بعدی این است که ابتدا همه منابع نوری خود را شناسایی کنید و به موقعیت، شکل، درجه حرارت و شدت آنها فکر کنید. هنگامی که این موارد را درک کردید، می‌توانید آنها را به صورت سه بعدی شبیه‌سازی کرده و از واقعیت تقلید کنید. رندر تعاملی و ترکیب نور در موتور رندرهای Corona و Vray فوق العاده مفید هستند و بازخورد فوری آنها به شما امکان می‌دهد بتوانید رندر را با مقادیر مختلف نوری آزمایش کنید و نورپردازی خود را بسیار سریع‌تر کامل کنید.

گاهی اوقات تشخیص ویژگی‌های یک چراغ دشوار است زیرا چشم‌های ما با شرایط مختلف سازگار شده و این مسئله نحوه درک ما از آنها را تغییر می‌دهد. در نظر بگیرید که بیرون از ساختمان هستید و خورشید در حال تابیدن است، چراغ‌های داخلی روشن هستند، اما عملاً نامحسوس به نظر می‌رسند زیرا شدت نور خورشید بر آنها چیره می‌شود. اما وقتی یک رندر را در شب می‌سازید، چراغ های داخلی بسیار قوی تر به نظر می‌رسند و در مقابل آسمان آبی تیره شب از خود رنگی گرم ساطع می‌کنند. وقتی به داخل ساختمان می‌روید، همین چراغ‌ها رنگ نارنجی‌شان را از دست می‌دهند و سفیدتر به نظر می‌رسند؛ در واقع ویژگی چراغ‌های داخلی تغییر نمی‌کند، اما درک ما از آنها بر اساس موقعیت مکانی و زمانی تغییر می‌کند.

در ادامه دمای نور‌های مختلف آمده است که به شما برای درک بهتر این موضوع کمک می‌کند: 

• آسمان ابری - 6500 کلوین
• خورشید نیمروز - 5500 کلوین
• آفتاب صبح یا عصر - 4000 کلوین
• لامپ های استاندارد - 3000 کلوین
• شمع - 1800 کلوین

نکته آخر در مورد نورپردازی :

از ایجاد سایه‌ نترسید زیرا آنها راهی عالی برای معرفی کنتراست هستند و می‌توانند به عنوان یک عنصر ترکیبی برای هدایت بیننده به نقطه کانونی شما استفاده شوند. بسیاری از هنرمندان مبتدی از چراغ‌های بزرگ یا نورهای محیطی استفاده می‌کنند، در صورتی که تکنیک خوبی نیست زیرا در این تکنیک سایه‌ها از بین می‌روند و مانند منابع نوری واقعی عمل نمی‌کنند.

آموزش رایگان پیشنهادی: آموزش Light Mix در پلاگین VRay

5.  از یک زاویه واقع بینانه در دوربین استفاده کنید.

از زاویه‌ای در دوربین که از نظر فیزیکی امکان پذیر است، استفاده کنید. البته در شرایط خاصی شکستن این قانون منطقی است؛ اما به طور کلی، سعی کنید دوربین خود را بین 50-170 سانتی متر بالاتر از سطح زمین یا آنقدر بالا نگه دارید که از زاویه دید یک هواپیمای بدون سرنشین یا هلیکوپتر باشد. همچنین توجه داشته باشید که ما به عنوان انسان عادت نداریم جهان را از فاصله بیش از 2 متر از زمین مشاهده کنیم، بنابراین چشم انداز از این ارتفاعات می‌تواند برای بینندگان خیلی راحت نباشد.
به علاوه سعی کنید فاصله کانونی را نیز بین 16-50 میلی‌متر در فضای داخلی و 30-100 میلی متر در قسمت بیرونی نگه دارید. برای تنظیم دوربین نیز می‌توانید به جای قرار دادن آن در گوشه‌ای از اتاق با لنز واید، ترکیب‌های مختلف را آزمایش کرده و بر روی جزئیات تمرکز کنید.

6.  فضا را با آب و هوای طبیعی ایجاد کنید.

گاهی اوقات مه‌های ظریف جوی باعث می‌شوند نمای بیرونی در یک رندر رئال واقعی‌تر به نظر برسد و به ترکیب بندی کلی نیز کمک می‌کند. کاهش کنتراست پس زمینه باعث ایجاد حس عمق بیشتر می شود، اما مانند بسیاری از نکات دیگر، ظرافت بسیار مهم است. البته افراط و تفریط در این گزینه می‌تواند باعث مصنوعی شدن صحنه شود. برای مثال: افزودن یک لایه ضخیم مه به نمای بیرونی در یک ظهر آفتابی، نتیجه‌ای کاملاً معکوس خواهد داشت. بسته به سناریو ، دو روش متفاوت برای ایجاد مه جوی وجود دارد. اولین مورد این است که از متریال حجمی مانند CoronaVolumeMtl استفاده کنید و آن را در global volume material (متریال حجم جهانی) و در زیر scene tab (برگه صحنه) در تنظیمات رندر قرار دهید.

برای تغییر شدت آن باید intensity افکت را آزمایش کنید. اگر از multi-pass compositing استفاده می‌کنید، volumetrics render element (عنصر رندر حجمی) را وارد کنید تا کنترل این افکت را در پست‌پروداکشن نیز داشه باشید.
روش دیگر استفاده از عنصر رندر z-deep است. این روش ساده تر است اما نتایج آن خیلی واقعی نیستند. z-deep بصورت سیاه و سفید ارائه می شود که به تدریج وقتی از دوربین دورتر می‌شود تیره‌تر می‌شود.

مقاله پیشنهادی: تفاوت وی ری و کرونا

7. از افکت‌های لنز استفاده کنید.

عکاسان سعی می‌کنند در عکس‌ها تا حد امکان افکت‌های لنز را حذف کنند، اما در حالت سه‌بعدی وقتی از آنها به طور ظریف استفاده شود، می‌توانند واقع گرایی یک تصویر را افزایش دهند. البته استفاده بیش از حد از آنها می تواند نتیجه شما را خراب کند.

در موتور رندرهای Corona و Vray  افکت‌های bloomو glare  وجود دارند که می‌توانید آن را در هنگام رندرگیری و پس از اتمام آن تنظیم کنید. وقتی عمق میدان به طور موثر مورد استفاده قرار گیرد، سطح واقع گرایی را در رندرهای سه‌بعدی افزایش می‌دهد.

به خاطر داشته باشید که در عکاسی هرچه سوژه به دوربین نزدیکتر باشد عمق میدان کمتر می‌شود (جلوه ای قوی‌تر ایجاد می کند) بنابراین، توصیه می‌شود از آن در عکس‌های دقیق نزدیک و به عنوان راهی برای جلب توجه به نقطه کانونی خود استفاده کنید. شما می‌توانید از ابتدا عمق میدان را در دوربین فعال کنید، یا این کار را در پست‌پروداکشن و با z-depth z و همچنین با فیلتر تار شدن لنز در فتوشاپ انجام دهید.

کلام آخر

هدف بسیاری از هنرمندان شبیه‌ساز معماری، ایجاد رندرهایی است که از عکس‌ها قابل تشخیص نیست. این یک هدف درست اس و در واقع فوتورئالیسم تنها آغاز کار است. اما به این که یک رندر واقعی به نظر برسد، لزوماً آن را به یک رندر عالی تبدیل نمی‌کند. عوامل مهم دیگری نیز وجود دارد، مانند سناریویی که در نظر می‌گیرید و احساسی که در بیننده ایجاد می‌کنید. بنابراین شما برای داشتن یک رندر عالی باید به همه نکات توجه داشته باشید.

پیشنهاد می‌کنیم ویدیو معرفی و آشنایی با موتور رندر کرونا را مشاهده کنید:

مجموعه آپادمی با در اختیار داشتن اساتید برتر کشور پکیج‌های آموزش معماری را برای شما علاقمندان تهیه کرده است. پکیج جامع آموزش رندرینگ مسترینگ که آموزش جامع موتور رندرهای وی ری و کرونا است، تمامی آنچه شما باید از رندرینگ معماری بدانید را به شما آموزش داده و نحوه تدریس این دو نرم‎افزار را نیز به شما آموزش می‌دهد. شما با یادگیری اصولی وی ری می‌توانید بر این موتور رندر قدرتمند و محبوب مسلط شده و از این راه به درآمد دلخواه خود برسید.
همچنین در دوره آموزش پست پروداکشن هر آنچه یک تصویرگر معماری باید از فتوشاپ بداند به شما آموزش داده می‌شود. شما می‌توانید با تهیه این دوره آموزشی کاملا بر پست پروداکشن معماری مسلط شده و توانایی تدریس آن را نیز کسب کنید.