رولوه در معماری
رولوه یک روش مهم در نقشه‌کشی معماری است که به کمک آن می‌توان نقشه‌های دقیقی از ساختمان‌ها و بناهای قدیمی تهیه کرد. در این روش، به جای طراحی و ساخت یک ساختمان جدید، نقشه‌های آن در ابتدا وجود ندارند و باید با تحلیل و مطالعه ساختمان موجود، نقشه‌های معماری آن را تهیه کرد. این روش به ویژه در مورد ساختمان‌های تاریخی، باستانی یا ساختمان‌هایی که نقشه آنها در دسترس نیست، استفاده میشود. روش رولوه یک فرایند پیچیده است که نیازمند تحلیل دقیق ساختمان موجود، استفاده از ابزارهای متنوع و تخصصی و همچنین تجربه و تخصص نقشه‌برداران معماری است. در این روش، ابتدا با تحلیل و بررسی ساختمان موجود، اطلاعات مربوط به ابعاد، ساختار و جزئیات آن جمع‌آوری میشود. سپس با استفاده از ابزارهای متنوعی نقشه‌های معماری دقیقی از ساختمان تهیه میشود. در ادامه، به مفهوم و اهمیت رولوه در معماری و نقشه‌کشی معماری می‌پردازیم. سپس فرایند و ابزارهای استفاده شده در رولوه را بررسی می‌کنیم.
مقاله پیشنهادی: تفاوت معماری و نقشه کشی
رولوه چیست؟
رولوه یکی از روشهای نقشه‌کشی ساختمانی است که از کاربردهای مختلفی برخوردار است. در این روش، تهیه نقشه‌های معماری ساختمان‌ها با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های متفاوت صورت می‌گیرد. این روش به ویژه برای ساختمان‌های قدیمی، تاریخی و همچنین ساختمان‌هایی که نقشه آنها در دسترس نیست، استفاده میشود. با استفاده از ابزارهای پیشرفته مانند لیزر اسکنر، دوربین‌های سه‌بعدی و ترازنما، نقشه‌های دقیقی از ساختمان تهیه میشود. استفاده از روش رولوه در معماری دارای فواید و مزایای بسیاری است. این روش امکان مرمت دقیق آثار باستانی را فراهم می‌کند و می‌تواند در تشخیص آسیب‌های احتمالی ناشی از حوادث مختلف و نیز در بازسازی ساختمان‌ها مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به اینکه بناها و بافت‌های تاریخی نقش مهمی در تعیین هویت یک ملت دارند، شناخت و حفاظت این میراث اهمیت ویژه‌ای دارد. به طور کلی، رولوه به ما امکان می‌دهد تا با برداشت و تهیه نقشه‌های دقیق، ساختمان را در تمام ابعاد کالبدی و کاربردی آن شناسایی کنیم. در نتیجه، رولوه به عنوان یک روش نقشه‌کشی معماری، به ما امکان می‌دهد اطلاعات دقیقی از ساختمان‌های قدیمی و تاریخی را به دست آوریم و در حفظ، مرمت و بازسازی آنها مؤثر باشیم.
کاربرد رولوه در معماری
در معماری، رولوه کاربردهای متعددی دارد که به شناخت، حفاظت و بازسازی ساختمان‌ها کمک می‌کند. مهمترین کاربردهای رولوه عبارتند از:
1. شناسایی و حفاظت از ساختمان‌های تاریخی: با استفاده از رولوه، می‌توان ساختمان‌های تاریخی را شناسایی کرده و اطلاعات دقیقی درباره آنها به دست آورد. این اطلاعات شامل جزئیات معماری، سازه، مصالح استفاده شده و تغییراتی که در طول زمان اعمال شده است، میشود. با این اطلاعات، می‌توان نقشه‌های دقیقی از ساختمان‌ها تهیه کرده و در فرآیندهای حفاظت و مرمت آنها استفاده کرد.
2. تشخیص آسیب‌ها و عوارض ساختمانی: با برداشت و تهیه نقشه از حالت موجود یک بنا، می‌توان آسیب‌ها و عوارضی که در آن وجود دارد را تشخیص داد. این شامل آسیب‌های ناشی از رطوبت، نشست ساختمان، تغییرات ساختمانی غیرمجاز و سایر مشکلات ممکن است. با شناسایی این آسیب‌ها، می‌توان از پیشرفت آنها جلوگیری کرده و اقدامات مناسبی برای تعمیر و تثبیت ساختمان انجام داد.
3. بازسازی و بازآفرینی ساختمان‌های فرسوده: رولوه به شناسایی بناهای قدیمی و فرسوده کمک می‌کند. با تهیه نقشه‌های دقیق از این ساختمان‌ها، می‌توان برنامه‌های بازسازی و بازآفرینی مناسبی برای آنها تدوین کرد. این کار از طریق بازسازی محیط فیزیکی، تعمیر سازه‌ها، بهبود انرژی ساختمان و طراحی داخلی صورت می‌گیرد.
4. مطالعه و تحقیق معماری: رولوه می‌تواند به عنوان یک ابزار مطالعه و تحقیق در حوزه معماری استفاده شود. با تهیه نقشه‌های دقیق از ساختمان‌ها، می‌توان جزئیات معماری و طراحی را بررسی کرده، الگوها و استایل‌های معماری را تحلیل کرده و درک بهتری از تاریخچه و تکنیک‌های ساختمانی به دست آورد.
5. برداشت معماری به ما امکان می‌دهد تا اطلاعات مربوط به نقشه‌های پلان، نما، برش‌ها، پلان معکوس، جزئیات سازه‌ای و تزئینات ساختمان را بدست آوریم. با استفاده از این اطلاعات، می‌توانیم ابعاد دقیق فضاها را مشاهده کنیم، تغییراتی که در ساختمان اعمال شده را تشخیص دهیم و به جزئیات سازه‌ها، مصالح ساختمانی و جزئیات زیبایی‌بخشی که در طراحی ساختمان استفاده شده، دست پیدا کنیم. همچنین، با بررسی نقشه‌های معماری می‌توانیم به تغییرات و الحاقاتی که به ساختمان اعمال شده‌اند، دسترسی پیدا کنیم. در کل، برداشت معماری ابزاری کارآمد برای معماران، مهندسان و سایر افراد مرتبط با صنعت ساختمان است تا به طراحی، ساخت و تغییرات در بناها و جزئیات سازه‌ها بپردازند.
مقاله پیشنهادی: بهترین و پرکاربردترین نرم افزارهای معماری
آشنایی با ابزارهای برداشت
برای انجام رلوه یا برداشت نقشه معماری حداقل به یکی از دو دسته ابزار زیر نیاز است:
• تجهیزات ساده و ابتدایی شامل متر، شاقول، خط‌کش، شلنگ تراز، شمشه و ریسمان است. این ابزارها برای اندازه‌گیری ابعاد، ترسیم خطوط راست و زوایا، ایجاد تراز و تعیین فواصل در ساختمان استفاده می‌شوند. هر یک از این ابزارها نیاز به تخصص و آموزش خاصی دارند.
• تجهیزات پیچیده فنی و مخصوص شامل دوربین فیلم‌برداری و عکاسی، دوربین نقشه‌برداری، مترهای لیزری، ماهواره و عکس‌های هوایی است. این ابزارها از فناوری‌های پیشرفته استفاده می‌کنند و برای ثبت تصاویر دقیق، اندازه‌گیری فواصل و تهیه نقشه‌های دقیق از ساختمان استفاده می‌شوند. در استفاده از هر یک از این ابزارها، نیاز به آموزش و تجربه می‌باشد و استفاده صحیح از آنها بستگی به نیازهای خاص پروژه و مقیاس و دقت مورد نیاز در ترسیم نقشه معماری دارد.
روش های اندازه گیری
در زیر به مزایا و کاربردهای هر روش اشاره میکنم:
1. اندازه‌گیری با گردونه ثابت:
• مزیت: دقت بالا (80000/1) و مناسب برای فواصل بزرگ.
• کاربردها: ممکن است در برخی صنایع مانند بنایی، عمرانی و همچنین در مطالعات محیطی مورد استفاده قرار گیرد.
2. اندازه‌گیری با قدم زدن:
• مزیت: قابلیت استفاده در فواصل بزرگ.
• کاربردها: معمولاً در محیط‌های باز و بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند میدان‌ها، محوطه‌های ورزشی و مکان‌های باز.
3. اندازه‌گیری با متر پارچه‌ای:
• مزیت: مناسب برای اندازه‌گیری فواصل کوتاه (تا 1000/1).
• کاربردها: ممکن است در صنایع دوخت و تولید لباس، مبلمان و سایر صنایع مشابه استفاده شود.
4. اندازه‌گیری با متر فلزی:
• مزیت: روش رایج با دقت مناسب (500/1).
• کاربردها: ممکن است در صنایع ساختمانی، نجاری، کارگاه‌های فلزی و سایر صنایع مرتبط مورد استفاده قرار گیرد.
5. اندازه‌گیری با متر لیزری:
• مزیت: دقت بالا با دقت زیر میلیمتر.
• کاربردها: استفاده گسترده‌ای در صنایع ساختمانی، معماری، طراحی داخلی و سایر صنایع اندازه‌گیری فاصله دارد.
6. اندازه‌گیری با فتوگرامتری:
• مزیت: دقت بالا و مناسب برای اندازه‌گیری بناهای تاریخی.
• کاربردها: معمولاً در صنایع مرتبط با مطالعات تاریخی، حفاظت از آثار باستانی و معماری تاریخی استفاده میشود.
7. اندازه‌گیری با استفاده از امکانات اینترنتی:
• مزیت: می‌توان از منابع آنلاین مانند موتورهای جستجو برای اندازه‌گیری فاصله استفاده کرد.
• کاربردها: معمولاً در مقیاس‌های بزرگتر مانند بافت‌های تاریخی، محله‌ها و شهرها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
توجه داشته باشید که این توضیحات عمومی درباره کاربردها و مزایای هر روش است. در عمل، برای اندازه‌گیری فاصله، روشهای مختلف با توجه به شرایط و نیازهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مقاله پیشنهادی: برداشت پلان در طراحی داخلی
انواع رولوه در معماری
در معماری، رلوه به مجموعه روش‌ها و فعالیت‌هایی اطلاق میشود که برای برداشت اندازه‌ها، اندازه‌گیری‌ها و تعیین موقعیت مکانی اجسام و نقاط در فضا استفاده میشود. در طراحی و ترسیم نقشه معماری نیز از رولوه استفاده میشود تا ابعاد و موقعیت صحیح اجسام و عناصر مختلف ساختمان را در نقشه ثبت کند. روشهای مختلفی برای انجام رلوه در معماری وجود دارد. به عنوان مثال:
1. ترازیابی با شمشه و تراز بنایی: در این روش، از شمشه و تراز بنایی برای تعیین تراز و افقی بودن سطوح و ساختمان‌ها استفاده میشود.
2. ترازیابی با شلنگ تراز: در این روش، با استفاده از شلنگ تراز، تراز و افقی بودن سطوح و موقعیت نقاط مختلف در ساختمان تعیین میشود.
3. محاسبه و اندازه‌گیری فواصل: برای تعیین فواصل بین اجسام و نقاط مختلف در ساختمان از روشهای مختلفی مانند اندازه‌گیری قدم زدن، متر پارچه‌ای، متر فلزی، گردونه ثابت و فتوگرامتری استفاده میشود.
4. استفاده از ماهواره و عکس‌های هوایی: با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و عکس‌های هوایی، موقعیت مکانی ساختمان و عناصر آن به دقت بیشتری تعیین میشود.
5. استفاده از دوربین‌های نقشه‌برداری: از دوربین‌های نقشه‌برداری با دقت بالا برای ثبت تصاویر و اندازه‌گیری ابعاد و فواصل در ساختمان استفاده میشود.
6. استفاده از روش مثلث‌بندی: در این روش، با استفاده از اصول هندسه مثلثاتی، ابعاد و موقعیت اجسام و نقاط مختلف در ساختمان تعیین میشود. مراحل برداشت ساختمان به روش مثلث بندی به صورت زیر است:
ترسیم نقشه تقریبی (کروکی) با استفاده از دست‌اندازه‌گیری آزاد.
علامت‌گذاری روی دو دیوار مجاور یکدیگر در نقشه.
اندازه‌گیری ابعاد با استفاده از ابزارهای اندازه‌گیری مانند متر.
یادداشت کردن ابعاد و اندازه‌ها در نقشه.
ترسیم نقشه با دقت بیشتر و با استفاده از مقیاس مشخص شده.
از مزایای روش مثلث بندی می‌توان به سادگی و کم هزینه بودن آن اشاره کرد. این روش عموماً برای برداشت ساختمان‌های معمولی استفاده میشود و دقت کافی را فراهم می‌کند.
استفاده از هر یک از این روش‌ها بستگی به نیازهای پروژه و دقت مورد نیاز در ترسیم نقشه معماری دارد.
روشهای اجرای برداشت وضع موجود در معماری داخلی
برداشت وضع موجود در معماری داخلی می‌تواند از طریق مراحل زیر صورت بگیرد:
1. ارزیابی وضع موجود (رولوه):
در این مرحله، جزئیات فضاها، اجزا و موجودیت‌های معماری داخلی مورد بررسی قرار می‌گیرند. این شامل بررسی دیوارها، درب‌ها، پنجره‌ها، روشنایی، سیستم‌های تهویه و سایر عوامل محیطی است. همچنین، ابعاد، مساحت و حجم فضاها نیز اندازه‌گیری می‌شوند و جنس و شکل اجزا و مواد استفاده شده نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
2. تحلیل محیطی:
در این مرحله، عوامل محیطی موجود در معماری داخلی مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرند. این شامل نورپردازی، صدا، دما و رطوبت است. تأثیر این عوامل بر رفتار و استفاده‌کنندگان فضاها نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
3. شناسایی نقاط قوت و ضعف:
در این مرحله، نقاط قوت و ضعف موجود در فضاها و اجزا شناسایی می‌شوند. هدف از این فعالیت، حفظ و تقویت نقاط قوت و شناسایی نیازمندی‌ها و نقاط ضعف جهت بهبود آنها است.
4. امکانات بهبود وضع موجود:
در این مرحله، راهکارهای طراحی و معماری برای بهبود فضاها و اجزا موجود در معماری داخلی ارائه میشود. استفاده از تکنولوژی‌های نوین، مصالح متناسب و روشهای بهبود می‌تواند در این فرآیند مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین، اولویت‌بندی بهبودهای مورد نیاز نیز انجام میشود.
5. روشهای بهبود وضع موجود:
در این مرحله، روش‌هایی برای بهبود وضع موجود ارائه میشود. این شامل بازطراحی فضاها، تغییر تنظیمات موجود، استفاده از روشهای نوین در طراحی و اجرای سیستم‌های روشنایی، تهویه و سیستم‌های هوشمند است.
6. ترکیب معماری داخلی با فناوری:
در این مرحله، فناوری‌های هوشمند در معماری داخلی به کار گرفته میشود و به معماری داخلی بهبود می‌بخشد. این شامل استفاده از سیستم‌های هوشمند، کنترل از راه دور، راه‌اندازی خودکار و سایر فناوری‌های پیشرفته است.
7. اجرای بهبودها:
در این مرحله، بهبودهای مورد نیاز در معماری داخلی اجرا می‌شوند. این شامل بازسازی، تعویض و بهبود اجزا، نصب سیستم‌های هوشمند و اجرای تغییرات دیگر میشود.
8. ارزیابی و بازخورد:
در این مرحله، عملکرد بهبودهای انجام شده ارزیابی میشود. این شامل بررسی رضایتمندی کاربران، بهبود کیفیت زندگی و سطح راحتی است. در صورت نیاز، تغییرات و بهبودهای بیشتر نیز انجام میشود.
به طور کلی، برداشت وضع موجود در معماری داخلی شامل ارزیابی وضع موجود، تحلیل محیطی، شناسایی نقاط قوت و ضعف، ارائه امکانات بهبود، روشهای بهبود، ترکیب معماری داخلی با فناوری، اجرای بهبودها و ارزیابی عملکرد است. این فرآیند بهبودهای معماری داخلی را به منظور بهبود کیفیت، ارتقاء سطح راحتی و افزایش عملکرد فضاها و اجزا انجام می‌دهد.
مقاله پیشنهادی: بازار کار و کسب درآمد از طراحی دکوراسیون داخلی
امیدوارم از این مقاله لذت برده باشید.
